En toen waren de 5 maanden alweer voorbij…

25-12-2010
Ze hebben hier maar 1 kerstdag dus dan moet je er toch op je paasbest uitzien;) Daarom vanmorgen meteen begonnen met het levenswerk van een sari aantrekken. Je hoopt toch dat je een keer weet hoe het moet maar helaas. Na een half uur had ik hem nog maar half aan. Opgeven wilde ik natuurlijk niet waarna ik met mijn halve sari naar beneden liep op zoeken aar hulp. De jongens moesten lachen en haalde de kookvrouw die er gelukkig was. Eenmaal opgetuigd naar de kerk van de directeur. Het was een grote kerk en bijna iedereen zat op de grond. Het geluid stond echt hard. Delen waren in het Engels maar er was geen touw aan vast te knopen. We zijn na een uurtje weer weggegaan en zijn toen lekker bij de jongens gaan zitten die nieuwe kleren kregen. De lunch was gesponsord en heel lekker deze keer. In de middag bingo gedaan met de jongens. De tijd vloog echt voorbij. Het kerst stelde hier eigenlijk niet zo veel voor. S’avonds hebben Vera en ik het gevierd met een gedicht, lekkers en een cadeautje.

Wij hebben wel twee kerstdagen dus 2e kerstdag lekker naar het strand geweest en uit eten gegaan. We trokken wel bekijks met onze mooie kerstmutsen op het strand.

31-12-2010/01-01-2011
Overdag moesten we gewoon aan het onderzoek werken omdat de tijd nu echt begint te dringen. Eindelijk ging het beloofde zwemmen door dat de staf al dagen voor zich uit had geschoven. Dit keer werd er bij het zwembad gezegd dat we een kostuum aanmoesten. Nou dat had ik wel vond ik , gewoon een lekker Chudida. Hup het water in wat helaas maar drie kwartier mocht duren( ze zijn niet zo snel met beslissen). We moesten toch echt een kostuum aan. Geen idee wat we ons daarbij voor konden stellen maar we wilden wel even kijken. Er werd een afzichtelijk bloemetjes badpak tevoorschijn gehaald met mouwtjes tot de elleboog en pijpjes tot de knie. Nou nee dank je, dan zit ik voor dat uurtje wel even op de kant ipv voor dat even nog een badpak kopen. De jongens hadden het in ieder geval leuk gehad!

Na een goede bodem rijst gelegd te hebben kon de nieuwjaarsnacht beginnen. Eerst begonnen ze bij het kampvuur. Daarna gingen we lekker drinken inschenken en begonnen we met de disco. We moesten om half 12 al stoppen omdat er een aantal kinderen wilde slapen. Met een paar jongens buiten gezeten waar ik een paar minuten voor twaalf nog op de hond stond. Hij ging dan ook jammerend het nieuwe jaar in. Enthousiast hebben we binnen afgeteld maar kregn niet zoveel respons. Een paar jongens hadden nog een beetje vuurwerk maar daar werd verder ook door niemand in de buurt aan gedaan. Na twaalven ingepakt tegen de muggen op de grond gaan liggen bij de jongens. S’nachts kwamen de jongens uit de kerk toen nog even een nieuwe film gepakt, wat chips gegeten en weer verder geslapen. Ik heb eigenlijk wel prima geslapen. Moest me af en toe omdraaien omdat mijn botten zeer gingen doen maar dat is natuurlijk gewoon een kwaaltje dat hoort bij het ouder worden;). Om half acht alweer uit bed gehaald omdat er een sponsorontbijt zou zijn. Lekker, croissants met kaas, sinasappelsap,… haha grapje natuurlijk, gewoon warme rijst met curry. Hoe kan je beter de eerste dag van het nieuwe jaar beginnen:D

11-01-2011
De vakantie zit er alweer op. De treinreis was nog een hele belevenis met een grote groep mensen op stapelbedjes in de trein. Niet iedereen overigens. Mensen lagen op de grond, zelfs onder mijn bed trof ik iemand aan. Respect, met al die kakkerlakken die over muur, bed, en vooral grond liepen. Echt geslapen heb ik dan ook niet maar ik had er ook een heerlijke zon vakantie opzitten. We hebben niet veel gedaan vooral uitgerust van de drukke weken onderzoek. Eenmaal terug bij de jongens was het ook meteen weer gewoon en eigen. De presentatie van de onderzoeksresultaten is in goede aarde gevallen. De directeur heeft hem vertaald in het Tamil en toen kwamen er veel vragen van de staf. Ze gaven aan het een goed onderzoek te vinden en met het product te willen gaan werken. Nou daar hebben we het voor gedaan. We hopen ook dat ze dat gaan doen.

15-01-2011
Vandaag hebben ze hier Pongal gevierd. Dat is het nieuwe jaar van de provincie. Buiten rijst koken in een pot en het met z’n allen opeten. Als afscheid nemen we de jongens morgen mee naar Queensland (pretpark). Ook geven we ze nog een aantal foto’s mee van de afgelopen 5 maanden.

Daarna rest ons de komende dagen niets anders dan afscheid nemen van deze bijzondere plaats waar we een mooie tijd hebben gehad. We hebben ons onderzoek gedaan, met de jongens gespeeld en een hele andere cultuur mogen leren kennen. Voordat ik wegging zei iemand dat je jouw eigen cultuur pas goed leert kennen als jij je in een andere cultuur begeeft. Ik geloof inderdaad dat het waar is:) Dingen die ik heel normaal vond worden hier even in een ander daglicht gezet. Nu met veel ervaringen en belevenissen rijker, terug naar Nederland. Afscheid nemen is niet makkelijk maar na 5 maanden heb ik ook veel zin om iedereen weer terug te zien.
Bedankt voor het meeleven en alle reacties die ik heb gehad. Ik heb het ontzettend gewaardeerd! Tot snel ik het koude Nederland.

Dikke kuzz Laura

http://picasaweb.google.com/105716277370717909731/DeLaatsteMaanden#