Twee weken vakantie met mijn moeder!

Welkom in India
Het is heel raar om aan de andere kant te staan bij het vliegveld. Je staat iemand op te wachten. Drie kwartier na landing kwamen onze moeders eraan. Ik wilde natuurlijk naar mijn moeder toe rennen maar moest netjes blijven wachten achter de lijnen. Omdat ik daar stond te trappelen van ongeduld mocht ik uiteindelijk toch doorlopen: D. Het is raar om haar te zien maar ook zo gewoon en vertrouwd. In de auto nar huis was mamma verwonderd over wat ze zag en hoe lelijk de stad eruit ziet.

De volgende morgen
Na een rustig ontbijt de buurt ingegaan. Wat voor mij nu normaal is, is voor mijn moeder echt bijzonder. Ze vindt het heel leuk om alles te zien. Super leuk! We maken veel foto’s en hebben lekker koffie gedronken. Daarna lekker geluncht met de jongens, op de grond uiteraard. De eerste kennismaking met het eten met je handen. Na wat theorie over hoe je, je duim als een lepel moet gebruiken, kon ze beginnen. Ik moet zeggen dat het haar goed afging. Na de lunch pinnen bij de hoofdstraat. Ja, vanmorgen vonden ze het drukke India nog wel meevallen maar daar kwam op slag verandering in. Alles kriskras door elkaar, super druk en ja mam daar fietsen wij dan tussen;)

Op weg naar Bangalore
Het was druk op het station maar de trein stond al keurig te wachten. Omdat we niet wisten of je eten kon kopen in de trein hebben we maar eten meegenomen. Daar loop je dan met je warme rijst, rijstpannekoekjes, chapatie en sausjes. Dat is weer eens wat anders dan een broodje kaas en een sultana. We hadden geen airco dus we zaten in de goedkopere klasse. Dat betekent lekker knus met zijn drieën op een tweepersoonsbank met een waaiertje boven je hoofd. Prima te doen hoor en niet te warm. En ach voor €1.50 kun je ook niet veel verwachten;). De reis was echt wel mooi, je kon leuk nar buiten kijken naar rijstvelden en bergen. Na 6 uur in de trein was ik het wel zat en dat kwam mooi uit want toen waren we er. Eenmaal uit de trein een taxi naar het hotel gevonden die ons wel wilde brengen.In de auto was het wel de vraag of de taxi het zou redden. Stationair draaien kon die niet dus het was aan en uit. Daarom wilde hij ook niet graag stoppen wat leidde tot proppen. Echt, het leek wel of hij tetris aan het spelen was met zijn eigen auto. Ondertussen werd mijn stoel steeds warmer en het was geen stoelverwarming. Plotseling stopte hij voor het hotel dat er mooi uitzag. Top we zijn er. Even opfrissen en toen lekker een drankje gedronken, genieten!

Op zoek naar het adres van het kindertehuis waar mijn vader en zus 15 jaar geleden waren.
Het blijkt hier toch wat lastig te zijn om de hele buurt rond te zoeken. Dat gaat het van cross 16 naar 15 naar 48. Natuurlijk moesten we net 14 hebben maar die bleek niet te vinden. Ondertussen voelde we ons net de presentatoren van Spoorloos. We werden van het kastje naar de muur gestuurd en bleven ronddollen. We hebben wel gelachen als we na een half uur lopen weer op dezelfde straat uitkwamen. Uiteindelijk een riksja genomen naar een ander adres. De vrouw die 15 jaar geleden op dit adres woonde heeft mijn vader en zus geholpen toen ze bezig waren om het tehuis te stoppen. Na wederom een lange riskjatocht kwamen we voor een klein huisje aan. Een overbuurman die goed Engels prak kwam even langs en vertaalde alles. Dat was heel bijzonder. De ouders van die vrouw woonde er nog en wisten het hele verhaal te vertellen. Van het opdoeken van het kindertehuis tot het briefcontact. We moesten binnenkomen en kregen warme melk met suiker, koekjes en komkommer. Echt leuk en bijzonder.

Onderdak zoeken in Goa
Uiteindelijk een hutje gevonden. Echt een hutje, gaten in de muur en alleen een bed met een klamboe en twee stoeltjes buiten. Mijn moeder vond de hutjes wel een beetje lijken op een sloppenwijk en daar kon ik haar geen ongelijk in geven. Haha. Morgen kunnen we altijd nog verhuizen. Het werd s’nachts zelfs even fris. Mijn moeder vond dat ook want die legde een jasje over haar heen. Ze ging op mijn deken liggen dus die trok ik even onder haar vandaan, ze dacht natuurlijk dat het een beest was dus schrok zich rot. Toen ik bijna in slaap viel begon ze een boom te zagen dus veel nachtrust heb ik niet gehad;) , maar wel veel gelachen.

Verhuist naar het Guesthouse
Ik was lekker de wc aan het schoonmaken sprong er een kikker onder de bril vandaan. Jemig ik schrok me rot, slaakte een gil en stond in no time buiten de badkamer. Een medewerker hoorde het en schoot me te hulp. Ik wilde kijken maar toen de kikker tegen mijn been sprong heb ik braaf op het bed gewacht tot hij weg was.:) . Het slaat nergens op maar je schrikt zo van het onverwachte. Ik in ieder geval dan:). De volgende kikker zal ik zelf vangen. (en nu maar hopen dat er geen volgende komt!)

De volgende avond
Natuurlijk zat er vanavond een kikker in de douche. Ik zou hem wel zelf weghalen maar dat doe ik morgen en wel. Hopelijk is hij dan al weg. Maar de kikker laat het er niet bij zitten en zit me even later vanuit de kamer aan te staren. Okay… slipper, emmertje, deur open… Het heeft even geduurd maar hij is de kamer uit. Nu kan ik en vooral mijn moeder vannacht weer lekker slapen.

Het regent zonnestralen
Het was regenachtig weer vandaag, dus gingen we maar wandelen. De weg waar we over liepen was rustig en de natuur echt mooi. Natuurlijk moesten we ook de zijweggentjes proberen en zo kwamen we bij een stromend beekje en hoorde we geritsel. Warempel daar zat een hele apenfamilie in de boom. Dan heb je toch wel door dat je niet in Nederland bent.

Zwemmen in de regen
Ondanks de regen was het lekker warm dus besloten we gewoon te gaan zwemmen. We waren een van de weinige maar het was heerlijk. Totdat een man vanaf de kant begon te roepen en gebaren. Shark, shark en wild gebarend dat we uit het water moesten komen. Nou, ik die altijd al bang voor haaien is, laat zich dat geen twee keer zeggen. Rennen…. Ik ben nog nooit zo snel het water uit gekomen. Mamma die het wat minder serieus nam kwam iets langzamer in actie. Daar had ik natuurlijk niet op gewacht:). De man legde uit dat er een haai zat en dat we dus beter even konden wachten met de zee weer ingaan. Hij stonk naar de alcohol maar als het om haaien gaat wil ik geen risico nemen. We hadden ook wel genoeg gezwommen dus gingen naar huis. S’avonds aan een ober gevraagd of er wel eens haaien zaten. Alleen ver op zee gaf hij aan. Na mijn verhaal verteld te hebben gaf hij aan dat we toch echt beetgenomen waren. Helaas al moet ik zeggen dat het wel een goede grap was.

Scooter rijden
Moeten we echt links op dat hobbelige zandweggentje op om bij het strand te komen? Okay dan…. Het was me een rit maar echt mooi en afgelegen. Toch zeker een kwartier rijden toen een stuk naar beneden lopen en daar lang een prachtig rustig strand. Bizar genoeg stond er een strandtent, maar dat kwam goed uit. Even wat gedronken en toen voor een duik in de zee. Wat een golven en wat een sterke stroming. Dat is nog eens wat anders dan ons strandje. Het was heel snel diep, dus om terug te komen moest je echt met een golf mee. Zo werd ik eerst met nogal veel vaart op het strand uitgetuft waarna vervolgens mamma achter me aan kwam. Ze kwam niet meteen overeind waar door een andere golf het nog eventjes dunnetjes over kwam doen. Uiteindelijk haar omhoog gehesen, wat lastig gaat als je moet lachen om de grappige situatie. Aan de voorbijgangers kon ik zien dat ik niet de enige was die het grappig vond. Ondertussen wel afgekoeld maar helemaal onder het zand, even een rustiger plekje opgezocht om te zwemmen.

Terug in Chennai
Daarna lekker geluncht met de jongens en nog even spelletjes met ze gedaan. Ze kenden Domino nog niet dus dat hebben we samen uitgelegd. Vanmiddag samen naar Marina beach gegaan. Even pootje gebaat en een zuchtje wind meegepakt. Ze stonden er ook met buksen waarmee je ballonen kunt schieten. Je moet het toch een keer proberen dus daar stonden we. Uiteindelijk heb ik er een geschoten en mijn moeder vier. Ik wijt het aan de buks, die van mij was vast scheef

Tja en zo vliegen twee weken voorbij….

...... maar gelukkig hebben we de foto's nog:
http://picasaweb.google.com/105716277370717909731/Vakantie#